top of page
Σταύρος Δάγλας

Γεννήθηκα 1940 στο Κατωμέρι Μεγανησίου, τέταρτο παιδί στη σειρά, ανάμεσα σε 6 αδέρφια.
Πατέρας μου, ο Γιώργος Δάγλας, Κορώνης. Μάνα μου, η Ευαγγελία Μάντζαρη από την οικογένεια Δημόκα.
Παρακολούθησα το Δημοτικό σχολείο Κατωμερίου που βρίσκονταν στην θέση της σημερινής πλατείας (στ’ Αλώνια).
Πήγα στο γυμνάσιο Λευκάδος, όπου και παρακολούθησα και τα μισά της τετάρτης τάξης (ΣΤ’ τότε).
Από το Γυμνάσιο της Λευκάδος έκανα μεταγραφή στο νεοσύστατο Ναυτικό Γυμνάσιο Ιθάκης, όπου αποφοίτησα το 1959.


Εμπαρκάρησα ύστερα από πολλές δυσκολίες, λόγω της σοβούσης ναυτιλιακής κρίσης από το 1957, ως ναυτόπαιδο, στο φορτηγό ατμόπλοιο SEA ISLE, 11.000  τόνων περίπου, τύπου C-2,  κατασκευασμένο το 1942 στο Mόμπιλ της Αλαμπάμα στην Αμερική. Ανήκε στην εταιρεία Νεγρεπόντη - Σταθάτου.
Το έπιασα στη Σμύρνη, όπου φόρτωσε αλάτι για το Τόκιο της Ιαπωνίας. 
Ανάμεσα στους 16 που μπαρκάραμε ήταν και ο Γιάννης ο Φιαμπόλης, ο υποπλοίαρχος, ο άνθρωπος που έμεινε στο μυαλό μου ως ο  “ναυτοδιδασκαλός” μου, μέχρι που άφησα τη θάλασσα το 2006.
Πήρα το δίπλωμα του Ανθυποπλοιάρχου το 1964, ενώ υπηρετούσα στο Πολεμικό Ναυτικό ως Υπαξιωματικός, το δίπλωμα του Υποπλοιάρχου το 1968 και του Πλοιάρχου το 1974.


Ταξίδεψα με διάφορες εταιρίες, σε φορτηγά και πετρελαιοφόρα.
Παντρεύτηκα το 1975 με την γειτόνισσά μου, να μην πηγαίνουμε και μακριά, Γιαννούλα Κανέλλου, Καμπέρη, έχουμε δύο παιδιά.
Από τότε ζω στο Βύρωνα, στην Αθήνα και όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν, ατυχώς κατά διαλείμματα, στο Μεγανήσι.
Εκεί, όποτε μπορώ, με με μία βαρκούλα που έχω, ψαρόβαρκα υποτίθεται, γυροφέρνω το Μεγανήσι και αντί να ψαρεύω (τρομάρα μου ψαράς) καμαρώνω και το τελευταίο του  βραχάκι. 

bottom of page